بیشترین ترسی که من دارم، ترس از دست دادنه ترسِ از دست دادن چیزی که باعث میشه فکر کنم خوشحال و خوشبختم.
ترسهای من همیشه هستن، همه جا هستن. شکلاشون مختلفه . گاهی شکل تخیلن ، گاهی شکل کابوس، گاهی شکل حرف ، گاهی شکل گریه.
من نمیتونم نترسم، نمیتونم به نبودن فکر کنم. به نبودن تویی که هر بار یه تیکه از قلبم رو با خودت میبری به از دست دادنت
و همچنین تویی که دقیقا همین قصد رو داری در آیندهبه فرسنگها دور شدنت.
و من با اینهمه دوری، ترس، غم و تنهایی چکار میخوام بکنم چکار از دستم برمیاد که بکنم .
چمدان دست شماها ، ترس به چشمانم ، غم در دلم و آه بر زبانم.❤
در این سرای بی کسی،پرنده پر نمیزند..
گاهی ,شکل ,، ,مانع ,کنم ,فکر ,گاهی شکل ,از دست ,فکر کنم ,، گاهی ,به نبودن
درباره این سایت